beberapa menit...
aku disini..
menjawab soal..
dan aku resah..
harus menunggu lama..
kapan selesainya..
mungkin butuh kursus..
merangkai kata..
untuk menjawab..
dan aku benci..
harus menjawab salah..
terus menerus..
jam dinding pun tertawa..
karna ku hanya diam dan membisu..
ingin kumaki diriku sendiri..
yang tak bisa menjawabnya..
ada yang lain..dikertasnya..
yang membuat diriku..
bingung takl menjawab..
ada pak guru.. didepanku..
yang memaksa diriku..tuk bilang
aku bingung jawabnya...